Taşınıp gider ya insanlar
Oradan oraya
Birinci, ikinci, sonuncu kata
Bodruma
Ya da yerin altına
onlarca defa

Onlardan biriydi işte
Sultanlardan bir Sultan
Lakabı “Deli” olmasa da
Sürmese de saltanat
Biriydi bekarlardan

Bir küçük arabacıkla
İçine doldurduğu dünyasıyla
Taşınıp gelmişti önüne
O yüksek apartmana

Çevre güzel mekan iyi
Bilemez ki zenginlik
Komşularının cebinde mi
içinde miydi !

– Hoş geldin begim !
diye koşturan
Önce adını sorduğu
Yurttaş Cafer Efendi
kim bilir nereli !

Cafer Efendi
onu ne gördü öncesinde
Ne de bilirdi

Bildiği onun horlanmak, kızılmak
Ve horlamak
sadece uyurken !
Bazen de
– Üstü kalsın ! lafını duymak idi

Eşyalara bakılırsa
Yeni taşınan
uzun saçlının kapısında
Hep sağır kesilecekti

Ne isterdi ki bu adam !

Her Allah’ın günü
İçinde bir poşetin
Ayıp gibi dileklerin

Kıvrılmış bir kağıda
– Neymiş efendim !
Ca fer E fen di ye not :

Bir ek mek
Bir su
Bir de mokrasi
Baş ka bi şey is te mem !

Her yeri aradı işte
yoktu mokrasi
Bütün büyük marketlere sordu
Almıştı ekmek’le su’yu
Bulsaydı bir de mokrasiyi
Çıkacaktı yorgunluğu

Kimse getirtmiyordu
Kimse güvenmiyordu
Çünkü on-on beş yılda bir
Fabrikası kapatılıyordu

Kuponlu mu ki
Ne veriyordu !
Er çıkınca evinden …
Yok
yine tükenmiş oluyordu

Ekmek ve su ile dönerken
Kolunda
Bir fısıltı kulağında
çırak dediydi ya :
– Yakında abi
gelecek yakında
hemen köşede ilkokulda
satacağız hepsini
seninle ve ağamla !

Bu lafı kulağına
Uzun saçlı gencin notunu da
Takmıştı kapıya

Geldi … gitti …
Gördü duydu …
Hep gözünde
hep aklında

Geçti vakit
böyle
Her hal beş yıla yakında
ޞu koca lüküs apartımanda
ޞuncacık şeyi
Başka kim
niye istesindi ki !

Onca yıl terk etmedi genç
O güzel evini
Bazen gitti …
aylarca gelmedi
Tapusu onda değil ama
Davranıyordu
Evin sahibi gibi

Lanet olsun !
ޞu mokrasiyi bulmadıkça
Bahşiş almak hayal idi

Cafer ne kendinin
Ne de komşuların
İlkokuldan başka
heç bi yere gitmediği
bir günün ertesi
Tıkladı kapıyı erkenden
Uzun saçlı daha :
– Günaydın ! demeden
Uzanıp sıkarak elini
Almıştı işte bahşişini

– Abi istediğimiz geliyor
lakin sık dişini
akşama
Demokrasi şimdi sandıkta !

Dili bile alışık değildi
“Demokrasi” okurken bile
neler açmıştı başına

Öyle bir bütündü ki
“Hecelenmiyor bile”

Kaynak: Nefes Çiçeği