Bir sokak
Aşağı doğru
Eğrilip …
Kaybolur
Döşeli taşla
Gözler kısık
Anıların izleriyle
Dolu
Desene
Bakılır yaşla

Yine üç beş çocuklar
Elde
ısırık izli
Çeyrek ekmek
yavan
Peynirli de’sem
yalan !

Birinin arkasında bağlı eli
Çürük elma var belli
Ağızlar gevşek
Bir şeyler yenmede
Kiminin dışarıda dili
Söylenmese de
Arasında
kokmaz süt
Beyaz dişler dizili

Gömlek fanila
Terlik yelek
Biraz büyücek
Kolları bükülü
Kendinin değil
Başkasının kolları
çekili …
Neşeli yüzlerde
Sümüklü
burun delikleri

Ana başörtülü
Bir onun yüzünde
Gizlenmemiş
güleç hüznü
Elinde iş
Renkler cümbüş

İlgisiz kalınan
Küçük Maviş
Oyuncak değil !
Yedi yaşındaki
abla kucağında
Ağlamaktan kırmızı kesilmiş

Köpek
Neden bilinmez
Dışarı atılmış
çöpü
Kendiyle paylaşmada

Kedi camda
gergin
Tüyleri dikili
Nasılsa garanti yeri
Cumbadan tıslamada

Çıradan tabancaları
Olsaydı oyuncak
tren
Maviş
kardeşi değil de
Olsaydı ya
Bebek Elif
Yatırsan da gülen

Her halde
İşportada
Ka’ve de
Ya da gerçekten
Halde
baba
Yani herif
Hiç görünmez ortalarda
Ya altta sağda
Ya “küçük fotoğrafta”
tablanın arkasında
koşturmada
Çıkmamış ama
Zabıta kesin oralarda
Yine güleç
Eşi gibi
dişi de parlamada
Elde kırbaç
At arabasında

Farkında değiller
Her çekilişte
Sayıları artmakta

Haydi çocuklar !
Geçin şöyle
Siz kaderinizi
Ben de sizi çekeyim
Hadi şöyle bir arada !

Fotoğrafçı abisi
Röportajcı ablası
Sen geldin bak
ޞİmdi bütün maharetler
hatırlanmalı !

Senede bir gün
Başlar dik
Ağızlardaysa
Kendisi girmemiş
İngilizce peynir

Açlık
Dayak
Sefalet
unutulmalı !

Hüzün
Güzelden
Ne zaman ayrılacak !
Ne zaman düşünecek !
Ne zaman üzüleceğiz
Görmekten

Ojeli ellerden
Manşetli kollarca alınan
Ödüllü
Bu çirkin fotoğrafları !

Kaynak: Nefes Çiçeği