Yollardayız gün battığından beri,
Söyleşerek yıldızlarla yarını…
Bir yalvarma koyu her gece bize;
Sızlanıyor sîneler kederinden.
Bekliyoruz, ümitle ve dipdiri,
Hep bu ifritten kışın baharını…
Renkli hülyalarımızla biz bize,
Âtînin düşleriyle tâ derinden..!
Ard arda geceler peçe aralıyor;
Az ötelerde bir sihirli şölen…
Tekmil sevdalılar ve sevgililer,
Yüz yüzeler bu ümit şafağında.
Dalga dalga ufku ışık sarıyor;
Hiç de hayal değil şimdi görülen;
Bir bir diriliyor artık ölüler,
Söz, yeninin eski ölüm avında.
Muştuyla esiyor seher yelleri;
Bülbül, güle karşı soluk soluğa…
Sis ve duman artık yol azığında..
Her yana sessizce rahmet yağıyor!
Geçtik geçiyoruz eski günleri;
Elveda gayrı o uzun boşluğa…
Gün döndü, mevsim tomurcuk çağında;
Bir bilsen, ne mavi günler doğuyor!

Kaynak: Sızıntı, Ekim 1999