Hayaller vardır, sonu belli olmaz.
Bir ucunda mum alevi gibi durur zaman.
Ben de seni o alev gibi gördüm.
Senle konuşarak, akşamı beklemek öyleydi.
Ama sönerse de o mum ışığı, üzülmem.
Çünkü, sonu lambayla ışığa açılacağı için, sevinirim senin adına.
Benim yüreğim kırılsın yazar ben yapıştırdım onu.
Hala kırık ama iş görüyorya.
Kime söyleyeceğim ki eski günlerimizi.
Belki yanımda kimse olmayacak
Yalnızlıkla konuşursam, senden de bahsederim�!