Akşam olurken,
Bir garip olur ya insan!
Güneşin kızıllığı ile
Göğün mavisi birleşir,
Eflatunlaşır ya gökyüzü
İşte o vakitler benim yalnızlığım başlar.
Bozkırların ortasında
Yeni hasad olmuş tarlalar gibi
Buğdayından, arpasından ayrılmış
Samanlar gibi
Kupkuru, yapayalnız…
Serin rüzgarlar eser ya akşamları
Biten yaz sonrası gibi
Sonbaharı hatırlatan
Ürperir, gözlerin boşluklara dalar ya
İşte o vakitler
Benim yalnızlığım başlar
Yürüdükçe kendini orman içinde bulmuş gibi
Yollar görünmez olur ya
Yalnızca yaprakların hışırtısı duyulur
Kuş seslerini bile duymazsın ya
İşte o vakitler benim yalnızlığım başlar