Gözlerim yerde sevdim, hayali yetti bana,
Habersiz gözlerine, beni gör diyemedim.
Her daldigim rüyada, konuştum kana kana,
Karşi karşiya durup, bir kez yâr diyemedim.

Engeller dag gibiydi, aramizda sirali,
Daglara düşman oldum, ona gönül vereli,
Karunca zengin gönlüm, yoksulluktan yarali,
Kimseye minnet edip, gel de sar diyemedim…

Gece gündüz hep onun, hayaliyle yaşadim,
Gözümden hiç gitmedi, yüregimde taşidim,
Gönlümde özenerek, saraylari döşedim,
Kapisini açip da, buyur gir diyemedim…

Farkima hiç varmadi, gün geldi gelin oldu,
Bogazim dügümlendi, öksüz gözlerim doldu,
Boynumu büküp baktim, elim bögrümde kaldi,
Yoluna serilip de, gitme dur diyemedim…

El derdimi ne bilsin, gören durdurup sorar,
Kivranan bedenimde, yara arar, dert arar,
Kimi tabip gösterir, kimisi yatak serer,
Derdim yüregimdeki, yanan kor diyemedim.

Dertten boguldu gönlüm, kimseye açamadim,
Ömür tükendi geçti, ben ondan geçemedim,
Gördükçe yaram azdi, birakip kaçamadim,
Omuzlarim çürüdü, bu yük zor diyemedim…