Sana sitemler biriktirdim
Gül demeti içinde
Bir şehrin seveni çoktur oysa
Meydanlarında dolaştıkça anladım
İçine yağmur düşen dizeler boyu
Karanlığın çöküşünü bekleyen
Taş avlularda
Terkedilmiş iskemlelerde
Tozlu, beyaz ve demir masalarda
O kızıl renkli sokak sonunda
Yanıtsız çalan telefonlarda
Kalabalık sensizliklerde
Bir anda can bulup bir anda ölen
Vitrin gölgelerinde
Kirli, soğuk ama mavi denizde
Anladım umutlarımın yalnızlığını

Ben bir gemiyim
En görkemli limanında demirliyim.