Kan ve gül ikisi aynı renktir
Seven sevmeyen gayrı denktir
Bizim tablomuz hep aynı renktir
Çizsen bir türlü çizmesen…

Bilemedik bir türlü diken ile sökeni
Bal yerine bardağımıza zehir dökeni
Ansızın omzumuza çökeni
Kaldırsan bir türlü kaldırmasan…

Islatıyor gözyaşlarım yastığımı
Kim bilir bağrıma ne bastığımı
‘Leyla’ diyerek kendimi astığımı
Görsen bir türlü görmesen…