Akıp giden zamanın sallanan sarkacında takılı kaldı yaşam
Sorgulayamadan koptuk tüm sevdalarımızdan
Yalnızlıkla karanlık arasında ince bir çizgi
Çizgiden taşan hayaller ve yaşanmışlıklar
Her şeyiyle bir sevda masalı işte…

Kaldırımların ıslak yalnızlığında
ellerini ovuşturup duran yaşamdan
arta kalan ne varsa
yüreğine doldurup gezen bir gezginle
Sevmenin ayracında yeni yetme bir aşk
Fırtınalar ertesi dingin bir liman arayan ben
Esmer düşlere kapılmış bir beden
Kavrulup duran bir gün
ve yağmur… Islak gözlerimde

Kanatlarını açmaya üşenen bir güvercin
sevdalar ve barışlara karşı bir gökyüzü
ve yine o ıslak sokakta
ıssız yalnızlıklara düşmüş
esmer bir düş…

Fikirler ve eylemler karşı duruyor
gezgin ve sanırım biraz da esrik hayata
Suskun şişelere inat
Bağırıp duruyor güneş
Terli alınlarda hep aynı kader

Yalnız ve kimsesi olmaya hasret
Sevmek ve sevilmek arasında gidip gelen
Hep aynı ezgiyle yerlere düşen
Ilık bir bahar yağmuru

İşte bütün hayatın öznesi
Ya da yüklem olmaya aday bir
Serzeniş
Hepsi bu işte
Aşklar ve perişanlıklar arasında
kalmaya yemin etmiş,
İstese de yolundan dönememiş
Esmer bir düş ve onun
arkasından sürüklenen
Esrik bir beden yani ben…

Bütün hikayeler gibi
ıslak, ıssız bir terk ediliş…

Ankara – 17.04.2002