Yatağın alışan şer
Rengini saklayan anı.
Yan yana geldik işte
İğdiş sözlerim
Ve kabarmış imgelemimle
Uçurumun ucuna kurulmuş
Bir kaydırakta, kayıyorum;
Yüzümde okuma bayramı gülümsemesi
Göğsümde kırmızı bir kurdele
Kayıyorum
Pür telaş içinde
Bir evde başlıyor ayin
Kutsanıyor boşalmış masumiyetim
Kapandığımız odadan çıkarken
Daha bir dik yürüyorum sanki.
Kayıyorum;
Dumanın ve müziğin
Kadınlarla yoğrulduğu yüksek öğretim
Koridorlarında yürüyoruz Hercümerç
Ve ben, elimizde durmadan dönen derman,
Çoktan çeşitlenmiş gökyüzüne bakıp
Diyorum, ben yüksekleri seviyorum.
Kayıyorum
Morarmış bedenler üst üste yığılırken
Katlıyor düşünü Varsılerk
Daha fazla anten dikerek.
Bakıyorum tik olmuş konuşmak
Artık makineleşmiş vücutlar
Düğmelerine basılıyor
Ve yaşamaya başlıyorlar.
Kayıyorum
Artık öfkesi kimseyi korkutmayan
Babam ölüyor
Kanser, göğsüne ustaca teyellenmiş
Aile yadigarı kırmızı bir kurdele.
Kayıyorum,
Kömür deposunda saklambaç,
Tren köprüsünde dayak,
Mendirekte etek indiren şarap,
Kapı anahtarını değiştiren sevgilim…
Ölesiye yalın bir akış ki burası
Kaydırağın sonu.