Kalbime girdi bir güzel, huriden de güzel
Aldı gönlümün pasını bir çift gizemli el
Gözgöze gelince süzülüp aktı içime
Hilal kaşlar, ceylan bakışlar herşeye bedel

Alev çemberi gibi bir sevdaya düşürdün
Bir mum gibi erittin, yandı yüreğim hergün
Öyle bir aşk ki ne yutulur, ne unutulur
Gönül pencereme ateşten bir perde ördün

Yanmak, kavrulmak ne ki, kordan da acı hasret
Büktü belimi garip başa gelen bu kısmet
Kurumuş ağaç gibi ateşinle tutuştum
Benden kalan bir çift söz, o da aşkıma senet.

İstanbul – 2000