Adamın biri ölmüş sokakta
Elleri donmuş zemheri soğukta
Gülümsemiş inanın son solukta
Semaya doğru çevirmiş yüzünü
Adamın biri ölmüş sokakta

Ne kimi varmış ne de kimsesi
Haykırsa kaybolurmuş karanlıkta sesi
Kaldırımlarda verirken en son nefesi
Tebessümler açmış kirli yüzünde
Ne kimi varmış ne de kimsesi

Adamın biri ölmüş sokakta
Koyuvermişler mezara ıssız bir sabahta
Başına dikmişler bir kuru tahta
Kapatmışlar üstünü aceleyle
Adamın biri ölmüş sokakta