küfürlü sokak kavgalarından geçtim,
hayat savaşından gaziyim.
madalyaları etime astım,
ceketimi dar ağacına.

yalın ayak, yalnızım
aşksız ve yolsuzum.
hiç çalmadım hayatımda
ne bir kapı ne kalp.
ne çaldılar kapımı
ne de zorladılar kalbimi.

hep arkama baktım özlemle,
ondandır derin vuruklar gövdemde.
kanarım her dönüşümde
köşe başlarında yoksun diye

hayal olmayan ülkeler duyarım
yolunu bilmesemde
ve arka bahçemde umut beslerim
hiç sokağa salmasamda

çalışmam sevmeye kimseyi,
sevilmeye hiç uğraşmam.
uzun zamandır ağlamadım.
delice isterken uçmayı,
çakıldım hep yosunlu taşlara.

kayalı, dalgalı coğrafyamda
hep bir çarşaf aradım denize
yağmasın yağmurlar tuzlu bedenime.
çiğnesin gölgemi ayakların
belki kokusu siner karanlığa
ordanda yüreğime değer.
çürürüm,
belkide ölürüm…