Gözlerim bi şafak daha,
Görürmü bilmem.
Bir tufan saklıdır,
Her gecenin altında.

İnce ve keskin bir sızı içimde
Ve çok kalabalık,
Bir yalnızlık gürültüsü,
Kulaklarımda.

Yıldızsız bir gecenin,
ޞafaksız ecel saatlerinde,

Gecem, gözlerin kapanınca.
Karanlık, sen uyuyunca.

En çok beklenilen,
Hiç gelmeyendir.
En çok sevilen nedense,
Hiç sevmeyendir.

Beni tanısaydın, severdin.
Tanımadan gitmeyecektin, gittin.
Yüreğin yetmezdi,
Beni sevmeye, korktun.

Kaç, gidebileceğin,
En uzak yere.
Oysa, kaçtıkça benden,
Daha bir yaklaşıyorsun bana.

Ben bıraktığın yerde değil,
Varacağın yerdeyim.

Dağları aş, denizleri geç,kaç.
Sen kaçtıkça daha bir,
Gelmeni bekleyeceğim.

Dudakların,
En kıymetli kadehim.
Bırak, tadayım en güzel şarapları.
Sarhoş olmak için,
Sarhoş etmek için.

Bırak çözüleyim, dağılayım.
En sert kayanın bile çözülüp
Kuma döneceği,
Bir tayfun vardır.

Yüreğin yetmesede,
Beni sevmeye.
Bırak ben seveyim.Sevdikçe,
İblise inat cennete gireyim.

Lanetlenmez benim,
ޞiir yaptığım sözcükler.

Ve kutsanır dokunduğumda,
Yağma görmüş,
Kanatılmış bedenler.

Aşkı yaşayan aşık,
Aşkı yaşatanda.

ޞiir yazan şair,
Yazdıranda, okuyanda.

Gündüz göremediğim,
Gece gördüğüm.
Seni gösterende güneş,
Göstermeyende.

Dünyaya gelmem için
Seçilen kadın.
Sancılarına say,
Çektiğim acılarımı.

Kopsun göbek bağım artık,
Köhne, kelepir mazilerden.

Dünyadan göçmem için,
Seçilen kadın.
Verdiğin acılara say,
Çekeceğin sancıları.

Ve mutlu bırak beni.
Sonsuzluk eşiğinde

Kesilsin nefesim artık,
Zifiri nefesinden.

Diyarbakır – 11.12.1997
Kaynak: Vatansız