Kuytu bu gece, yorgunluğumu atmam için son durak.
Sıksam seni avuçlarımda biliyorum ki şüheda fışkırmayacak ..
Bak ! O, elem yüzlü korkağın titreyişi korkuyu barikat etmiş belli ki
Belli ki bir tirat bulamamış konuşacak
O, korkak..O, suskun bir gün güneşe koşacak…

Korkma, sönmez bu hayalin ışığı sönmeden
Umudun ve insana dair olmanın da üstünde yanacak
Gece boyu, tan vaktine değin
Ümit dolu şarkılar çalınacak radyolarda.
Ay üzerimize tüm tutkusuyla sinecek
Bu ışık, bu tutku çözünmeyecek yüzlerimizden.
Her şeyi saklayacağız da bir tek gözümüzde yer etmiş
Umuda dair parıldayan isyanı gizleyemeyeceğiz
Telaşla kıvransak ta elem sarmalayacak yüreğimizi bir gece

Bu naçiz beden elbet toprak olacak,
O çoşku payidar kalacak devinen zihinlerde
Dizginlediğin, insana dair olma güdüsü cevap olacak sorularınıza,
Yarına yankısı kalacak bir umut sarılacaksın beyninin içindekine.
O gecede, kurtulacaksın gereklilik kiplerine tutunmaktan
Meşale olacaksın karanlığa ürkmeden, ürkütmeden
Kim bilir ateşle imtihanı olacaksın gecenin..

Bursa – Mart 2007