Bilmezsin gurbetin sisli bağrına,

Düştüm düşeli ne çileler çektim.

Ümitsizlik içinde, çıkmam diye yarına

Gurbet akşamlarında işkenceler çektim.

ޞu fani dünyanın bir fani güzeline,

Gönül verdim de gençliğimi heba eyledim.

Düştüm kötü diye ağyar diline

Ki, bu yüzden sevmeye veda eyledim.

Gördüğüm tanıdığım tüm insanlardan,

Hiç vefa görmedim hep cefa tattım.

Sonunda aşk sözcüğünü tüm lisanlardan,

Çıkarıp, o karanlık maziye attım.

ޞimdi bu uzak ve soğuk iklimde,

Rüyalarımı süsleyen bir tek kadın var.

Hep sevda üstüne şarkı söyleyen dilimde;

Anne, şimdi mısra mısra senin adın var!

(Erzurum, 01.02.1984)

Ali Rıza Atasoy