Ben her 15 Temmuzda, düşünürüm.
Yıllar yıllar önceydi, bir kır bahçesinde
Çiçekler vardı; arılar, kelebekler, kuşlar
Sen küçük bir gül, ben küçük bir kuş.

Bir 15 Temmuz günü seni toprağa diktiler,
Can suyu verdiler, hayata sıkı sıkı tutun, dediler.
Oysa ki şimdi rüzgarla savrulan tohumlar gibi,
Sen uzaklarda hem de çok uzaklardasın.

Bir yer var biliyorum, oradasın, sen oradasın.
Gitmek istiyorum ama bir türlü gidemiyorum.
Sana şimdi başka eller bakıyor, kokluyor…
Bense mahzun, yorgun ve kanadı kırık.

Ben her 15 Temmuzda, düşünürüm.
Ben her 15 Temmuzda, bunu düşünürüm.
Ben her 15 Temmuzda, seni düşünürüm.
Ben her gün, 15 Temmuzmuş gibi, seni düşünürüm.

Hatay – 2007