Denizde yol alan bir gemi gibidir aşk.
Azgın sularla boğuşarak geçer hayatı,
Her adaysa yeni bir sevgilidir onun için.
Rotası belirsizdir.
Gördüğü her adaya ebedi mutluluğu bulacağı
Ümidiyle demir atar.
Uzun süre denizde kalırsa eğer
Yalnızlık dalgasının onu alabora
Edebileceği korkusuyla yaşar hep.
Yolculuğu sırasında birçok ada çıkar karşısına
Ve herbirinde farklı farklı güzellikler.
İçlerinden birkaçı, gemiyi çekiciliğiyle kendine bağlar.
İşte mutluluk budur der gemi
Ve düşünmeden demir atar o adanın limanına.
Bir süre kimsecikler uğramaz yanlarına,
Mutludurlar ada ve gemi.
Derken yeni gemiler görünür ufukta,
Yeni gemiler demir atar
O adanın ihtişamına kapılıp limanına.
Uzun sürmeyecektir mutlulukları.
Gemi, ihanet ve kavgayla tanışır orada.
Yapacak hiçbir şey yoktur artık
Sessizce ordan uzaklaşmaktan başka.
Yeniden yelken açmaya karar verir,
Korkularıyla yüzleşmek için
Yalnızlık okyanusuna
Ve bir ada çizer rotasına.
Öyle bir yer ki,
Gemilerin ona yaklaşmaya cesaret edemeyeceği,
Issız ve kirletilmemiş bir ada.
Böyle bir yer var mıdır, yok mudur bilmeden.
Yalnızlık yelkenlerini
Aşacak kadar yükselir bir ara.
Çaresizdir gemi.
Yalnızlığa yenilmemek için çırpınır.
Yorgun düşer gözleri.
Sonrasında derin bir uyku kaplar bedenini.
Uyandığında karşısına taşla örtülü,
Sessiz ve ürkütcü bir ada çıkar.
Çaresiz yaklaşacaktır o adaya.
Az ileride dar bir boğaz görür.
Aydınlık bir odaya açılan kapıyı andıran.
Oradan içeri süzülür.
Gördüklerine inanamaz gemi,
Kapının ardı, saklı bir cennet gibidir.
Yıllardır sahibini bekleyen gizli bir cennet.
Düşünür ki meğer ne kadar da boşmuş güzellikte
Mutluluk arayışları.
Kararlıdır,
Bir ömür orada kalacaktır
Öylede olur.
O günden sonra,
Hiçbir gemi cesaret edemez yaklaşmaya
Görüntüsü çirkin, derinlikleri ise huzur dolu
aşıklar adasına…