sonuncu kışta mıyız?
adalarda çiçek açmıyor
göstermiyor güneş yüzünü…

altında gizli denizin dili çarpıyor umarsız yüzüne
kinle bilenmiş dişleriyle böğürüyor başı ağrıyan vapur
eylemde bütün gemiler
sırtlarında koca pankratlar kırmızı kırmızı…
bu vicdan batıracak onları…

tırmalar durur o haşin ses sağır kulaklarımı
tırmalar durur,
devrilmiş bir çam ağacı’nın iğneli yaprakları…!