Adressiz Duygulara Adanmış Dizeler II
Sen okyanus oldun;
Ben nehir oldum, kavuşmak için sana,
çakıl taşları takıldı ayaklarıma.
Sen yakamoz oldun;
Ben yıkanan deniz kızı oldum,
yakamoz aydınlığında…
Sen bulut oldun;
Ben damla oldum her seferinde buharlaşıp,
döndüm tekrar sana.
Sen ağaç oldun;
Ben yaprak oldum, salındım rüzgarlarla,
ayaz geceler şahit gözyaşlarıma…
Sen toprak oldun;
Ben tohum oldum serildim toprağa,
güneş kavurdu kavurdukça.
Sen sarp kayalık oldun;
Ben nergis oldum,
kokum dağ boylarında…
Sen Zeus oldun;
Ben Prometheus olamadım oysa…
İzlenme: 19 Görüntüleme
Puan:
Puan:
Ekleyen: admin
Yorumlar
Yorum Yaz