hani bilmeyenler, tanimayanlar
– aglama derdi
ben seni bilirdim, tanirdim seni
sesini, tenini, kokunu
ben tanirdim
bilirdim ben seni
ben aglardim
kimse bilmezdi niye agladigimi
tanimazlardi ki seni
oysa ben tanirdim
neden agladigimi bilirdim
ilki mutluluktan
sonrasi hiç olmadi ki
sonrasinda ben hep agladim
hani yoklugunda solan güller gibi
onlar büktü boynunu
ben agladim
baka kaldim yollara
herşeyim vardi
bi sen yoktun
unutmuş muydun bilmiyorum
senin için agladigimi unutmuş muydun
kim bilir belki bi gün çikar gelirsin
unutmamişsan gelirsin
biraktigin yerdeyim
agladigim yerdeyim
bekledigim yerdeyim

20.10.2002