Bir ezgi işiteceksin günün birinde
Uzaklardan
Çok uzaklardan
Nefesini tutacaksın
Kadim trenler bile susacak
İçin için mırıldanacaksın

Uyanacaksın bir sabah
Buram buram elma kokusu sarmış etrafını
Derin derin soluyacaksın

Gecenin en ışıksız zamanı
Sokaktasın
Kaybolmuşsun
Nereye gittiğini bilmeden gideceksin
Kalbin içine sığmayacak
Ürpereceksin

Akşama doğru işten döneceksin
Anahtarlarını masaya koyacaksın
Yorgunsun yatağına gideceksin
Başını çevireceksin
Karşında boş soğuk bir yastık
Aniden bir telaştır alacak içini
Artık seni sevmediğini hissedeceksin
Sessizce bir sigara yakacaksın
Saten geceliğinin içinde
Evinin verandasına çıkacaksın
Sağanak bir şiir söyleyecek bulutlar
Artık yalnızım diyeceksin
Makyajın süzülecek boynuna doğru
Yağmurun yağdığına sevineceksin
Bir sağanak da sen tutturacaksın…