Bir kez daha uğurladım bugün güneşi sensiz
Bir gün daha kayboldu ömrümden çaresiz
‘Seviyor mu?’
‘Sevmiyor mu?’ diye değil
‘Dönecek mi?’, ‘dönmeyecek mi?’ diye
koparıyorum papatya yapraklarını artık..

Umudum var hala ama
Yetmiyor yüreğimdeki sancıyı azaltmaya..
Bir bilsem bir gün geleceğini
Bırak izleri, işaretleri
Küçük bir kıvılcım dahi olsa
Nefes bile almadan beklerdim seni inan..
Ama yok, ne bir iz, ne de bir işaret
Yine de yüreğimde ümitle ve sonsuz bir özlemle bekliyorum seni..

Onca acı çektim gittin gideli
Bir bilsen, sensiz nasıl geçirdim günlerimi
Hatırlamak bile kahrediyor beni.
İçimdeki kanayan yara,
Ve ağzından emziği düşmüş
dokunsan ağlıyacak bir sevda yetmezmiş gibi..
Bir de şu beynimi kemiren sorularla uğraşıyorum ya, hiç sorma..
Bak bugün durduk yerde bir soru daha sordum kalbime
Söyle dedim kalbim
Bir an..
Hani o hiç unutamadığın,
Birlikte geçirdiğiniz günleri, günleri de geç saatleri,
El ele yürüdüğünüz, ağladığınız, güldüğünüz halleri..
Bunları da bırak..
Gözlerinin içine aşkla baktığı bir tek anı yaşama fırsatın olsa
Ve yaşadığın acıları bir kez daha yaşayacağın şartı istense karşılığında..
Sen ne cevap verirdin?
Aynaya bak dedi titrek bir sesle;
Gözlerinden akıyor benim cevabım..