Bazen bir gül goncası koparıp sunmak sana
Bazen papatya dermek kırlardan
Öyle bir şey sunmalıyım ki sana
Hiç çıkmamalı akıllardan

Al diye sunsam sana aşkımı
Oynarsın yine bana şaşkını
Böyledir gönlün dolup taşkını
Sevgi taşırır gönlün aşkını

Adımı anar mısın bilmem yokluğumda
Ben yanarım senin yokluğunda
Güneş eritircesine yakarken tenimi
Isıtamaz senin sıcaklığında

Böyle garip bir sevda işte bu
Sen ceylan, sen suna, sen kuğu
Silinmese de gözlerimdeki buğu
Çatlar ama kırılmaz aşkının kabuğu…