08.02.2009/İSTANBUL

ޞu yalan dünyayı gezdim dolaştım
Hayat rüzgârında tozanlardanım
Nice kilitlenmiş kapılar açtım
Kader oyununu bozanlardanım

Aradım sevgiyi buldum bir yerde
Sabrım yenilmedi çileye derde
Nefrete set çektim öfkeye perde
ޞeytanın şerrini üzenlerdenim

Dostluğu sel ettim gözümde yaşa
Riyakâr yüzleri çaldım hep taşa
Yanıma maskeyle gelmeyin boşa
İnsanın içini sezenlerdenim

Ne birini üzdüm ne bir kalp kırdım
Ne gönül incittim nede baş yardım
Hayatım boyunca hep yara sardım
Gönül acısını süzenlerdenim

İçimde büyüyor kardeşlik demi
Aşka yol alıyor sevdalı gemi
Atıp yüreğimden derdi elemi
Mutluluk resmini çizenlerdenim

Allah’tan geleni yaptım baş tacı
Yüzüme bakınca utandı acı
İmandır dertlerin bir tek ilacı
Hayatın sırrını çözenlerdenim

Ne türküler çaldım vuslat sazıyla
Hislerim kabardı sevda hazıyla
Gönül kâğıdına çıkmaz yazıyla
Aşkın kitabını yazanlardanım

Ne eşsiz bahçeyim nede bir bağım
Hislerin zirveye çıktığı dağım
Bin kere vuruldum yine de sağım
Kalleşliğe mezar kazanlardanım

Neden çekemezler bilmem ki beni
Bendeki şairlik atamın geni
Mana ateşinde yakıp bu teni
Söze beşi birlik dizenlerdenim

Hayatı yazarım hep dize dize
Sözlerim bedeldir bin türlü gize
Adım Aydurmuş’tur söylerim size
ޞiire yön veren ozanlardanım