Yatağımı, yorganımı siper ettim kendime
Gizleniyorum şimdi
Ama biliyorum bulacaksın beni sonunda…
Çünkü hep sobelenirdim ben saklambaç oyunlarında
Sonsuza dek kaçamam senden pes edeceğim biliyorum

Yorganı çektim başımdan yukarıya
Kimse görmesin istiyorum ne hale geldiğimi
Ben “güçlü” kadınım ya!!
Ben güçlü kadındım seni tanımadan önce
Ağlamak nedir bilmezdim…
Ama dedim ya senden önce…

Hep kalsam diyorum bu yorganın altında,
Biricik sığınağımda…
Yok hayır olmaz kalamam burada
Giyinip çıkmam lâzım benim,
Sesini duymaya ihtiyacım var!
Yüzünü kazımalıyım aklıma bir daha unutmamak üzere

Çok tuhaf bir hismiş bu aşk ya da adı her neyse
Acı veriyor ama acı çekmek hoşuma gidiyor
Sanki sen olmasan da içim sızlamalı
Acı çekmezsem olmazmış gibi geliyor
Deliriyor muyum yoksa?
Acı çekmekten zevk alır mı hiç insan?
Ölesiye ağlamak istiyorum şimdi
Ama kimse görmesin beni…
Dışarı çıksam da seni göremeyeceğim biliyorum
Benden çok uzaktasın
Ne olurdu sanki şimdi çıkıp gelsen kapıma?
Çok seviyorum
Çok özledim anlamıyor musun?

Amasya – 19.01.2007