Yorgunluğu solukluyordu atlarımız
Daha alamamıştık baharın kokusunu
Aydınlık bir şafağın hasretindeydi gözlerimiz
Ve yüreğimiz sevdalısıydı sonsuz ufukların

Ay dost
Aşmak için atlarımızla korkulu dağı
Ak namazlık üstünde yemin ettik Furkan’ımıza
Duaları artırdı cesaretimizi
Ak pürçekli anaların

Ay dost
Sevgi sürgünü kötü zaman
Kılıç sundu düşmanımıza
Ve gözyaşlarımız nankör karanlığında
Süzüldü solgun yanaklarımıza

Ay dost
Kutlu Peygamber mübarek elleriyle
Güneşler getirdi zindanımıza
Yeniden kuşandık mürüvvet kuşağını
Bir düğün sabahına