Bir elimde gençlik diğer elimde şimdiki resmim
Kendi kendime sordum nerde benim gençliğim
Akıl durdu, dil tutuldu, karşıdaki ayna konuştu
Öyle konuştu ki; her şeyi alenen ortaya koydu

Aynalar sadık bir dost gibi gerçekleri gösteriyor
Başımdaki alameti farikalar, aynayı doğruluyor
Her baktığımda, az daha yaşlandığımı söylüyor
ޞöyle ihtar ediyor, gençlik gitti, ihtiyarlık geliyor

Ölüm, yaş-baş tanımıyor, her yaşa-başa geliyor
Aynanın yansıttığı gerçeklerden ibret alan alıyor
Alın çizgileri, hayatta yürünen patika yollar gibi
Gözler de güzde batmaya yüz tutan güneş gibi

Baştaki saçlar sanki hazan görmüş yapraklar gibi
Yüzdeki gamzeler solmaya yüz tutmuş güller gibi
Göz çukurları sanki darbe görmüş buzlu cam gibi
Bacaklar sanki işkence görmüş mahkumunki gibi

ޞair bilir, yazsa gibilerin ardı arkası gelmeyeceğini
Bırak uğraşma anlatmaya aynalar anlatsın gerçeği
İnsan aynaya baktıkça zamanla anlar yaşlandığını
Yaşlandıkça ancak anlar, şu dünyanın da faniliğini

İstanbul – 05.08.2001 14:45