Ant içilmişti bu aşk uğruna bir zamanlar,
Ölümüne, mahşere kadar denilmişti.
Gözlerde, yürekte aşkın kokusu vardı,
Kulaklarımda aşk çığlık atıyordu, duyuyordum.
Deliler gibi bağırmak geliyordu içimden,
Sırf aşk uğruna, sadece onun uğruna.

ޞimdi ne kaldı o sevgiden,
Ne koku, ne çığlık, gözlerde ve de yüreklerde,
Ayrılıktı bu besbelli, yüreğime kazılmış,
Mezarıma altın haflerle yazılmış.
Yeminler bozuldu, sözlerden dönüldü.
Bir zamanlar o vardı diye anıldı,
Sokaklarda yalnız seni seviyorumun izi kaldı.

Etrafıma bakıyorum şimdi,
Sağım tahta, solum tahta, tabuttayım besbelli,
Ölümü bekliyordum bir zamanlar,
ޞimdi ise kıyameti,
Sebebim belli, ayrılık öldürdü beni,
Niyeydi bu ölüm, nerden geldi
Diye düşünürken, cevabını buldum,
Bu sadece ayrılığın ufak bir hediyesi…