Çok küçük daha…

İçimdeki küçücük!

Beklemeliyim onun için

Biraz oyalamalıyım hayatı.

Bir büyücü gibi, durdurmalıyım zamanı.

Sonra kokulu bir mum yakmalı,

Odam aşk kokmalı…

Ve söndürmeliyim tüm ışıkları.

Abajuru, yıldızları, ayı…

Sadece mum kalmalı.

Mum yanmalı, karanlık aydınlanmalı!

Ardından müzik duyulmalı,

Mumla alev dansa tutuşmalı!

Ellerim kavrayacak kalemi,

Gönlüm yazacak şiirlerimi.

Kalem fısıldayacak içimdekini.

ޞiirler büyütecek küçüklüğümü!

Ama kanmıyor artık zaman.

Küçüklüğüm şimdilerde kocaman.

Eksik kalan bir şeyler var;
beklemeliyim yarımlar tam olana kadar.

Zaman giderken ardından bakacağım,

Hayatı çoktan bıraktım…

Bekleyecek yerim yok bu günlerde,

Kokulu mumun şehir çöplüğünde,

Canım kalemim kim bilir nerde?

İçimdeki var sadece.

Oda asi, oda aykırı her şiire!

Hayatım yok, şiirim yok, küçüklüğüm yok!

Beklemeliyim, beklemeliyim çok!