Seni çılgınca seven şu kalbimle
Sesinden aldığım büyük moralle
Gülüşünün verdiği sonsuz moralle
Seviyorum diyene dek bekleyeceğim.

Aşkına susamış çorak kalbimle
Uzanıp tutamayan boş ellerimle
Yüzünü göremeyen fersiz gözümle
Bitmeyen bir ümitle bekleyeceğim.

Hasretin yüreğim kor olsa bile
Her yanım dertlerden çürüse bile
Mekânımı dikenler yapsalar bile
Son damla kanıma dek bekleyeceğim.

Kulağımda çınlayan güzel isminle
Kalbimi yok eden özel derdinle
İçtiğim bir yudum acı zehirle
Aşkınla ölene dek bekleyeceğim.

Çanakkale – 1988