Ben,
Ağlayan güzel gözlerinin
Seninle gülen bebekleriyim

Hani bezgin akşamlar vardır ya bitmez
Sabahlara kadar zamanını dar edenim

Kalabalıklar içinde yapayalnız günlerine inat
Tek başına sana, halaylar çektirenim

Ben,
Hayatın tadı, zehirli sarmaşık
Rüzgarların korktuğu, dalgalı deniz

Ben,
Meşhur özlenen, yürek acısı
Sevdaların, mekansız hancısı

Ben,
Ele avuca sığmaz, hırçın çocuk
Ateş gibi yakıcı, bıçak gibi keskin

Ben,
Asırlara sığmayan hikayelerin kahramanı
Heyecanların bilinmez mayası,

Ben,
Zengin fakir dinlemeyen tarafsız
Yol, iz, engel tanımayan arsız

Ben,
Söylemeyen korkak dudaklarının davacısı
Her şeyi bilen gözlerinin avukatıyım

Ben,
Unuttuğun her şeye rağmen
Unutamadığın her şeyim!

Suçsuzum da aslında,
Böyle yaratılmışım
Göremedim hiçbir zaman üzdüklerimi

Ben kimim?

Sormadım hiç, dağlara bile
Sormadım ırmaklara, denize kavuşurken
Sormadım sana da
Sadece gizlendim satırlara, saklambaç oynarken,
Sobe deme sakın!
Herkesler gördü,
Saklanamadım, yüreğinde gördü beni

İstanbul – Eylül 2001