Neden soruyorsun bana seni sevip sevmediğimi,
Ben seni hiç sevmedim ki!

Sakin denizlerdeki dalgalara benzeyen saçlarını sevdim!
Masum bakışlarını, al pembe renkli yüzünün sevdim.
Yay gibi kaşlarını, oklara benzeyen kirpiklerini sevdim.
Ben seni hiç sevmedim ki!

Yüzündeki benleri sevdim, bir de küçücük burnunu.
Gülümseyen ve içimi yakan bakışlarını sevdim.
Kulaklarından sarkan küpeleri sevdim.
Ben seni hiç sevmedim ki!

Masum zümrüt gözlerini sevdim, bir de biçimli dudaklarını,
Ben senin ışıldayan yüzünü çok sevdim.
Senin huzur veren, içimi dolduran gülüşünü sevdim.
Ben seni hiç sevmedim ki!

Ben senin düşüncelerini sevdim, bir de merakını.
Senin kalbinin saflığını sevdim, duygusallığını sevdim.
Daha ne diyeyim bilmem ki, kibar zarif ellerini sevdim.
Ben seni hiç sevmedim ki!

Niye sorup duruyorsun hala bana, sevip sevmediğimi!
Ben seni değil seni sen yapanları çok sevdim.
Soru soran karşımdaki kadını sevdim.
Ben seni hiç sevmedim ki!

Benim sevdiğim sen değilsin ki, anlattım sana.
Daha kaç kez tekrar edeceğim.
Seni hiç sevmedim ki.
Seni sen yapanları sevdim!

Çeşme / İzmir – 26.01.2006