Ben sevmeyi sizden öğrenmedim ki..
Farklı severim diye yargılama beni..
Yakışmaz eleştirmek sana yüreğimi..
Aklımı vur yerden yere..
İzin vermem asla sevgimi yermene

Yüreğime yoktur yasak
Sadece özgür olan odur bedenimde
Üzgünüm dinlemez ne seni ne de beni.
Sevmişse çağlar, akarsular gibi.
Çağlarken yüreğim..
Duymaz nafile ne eyleyim?

Yüreğimde sevgiler çoktur benim.
Daha çok odaları boştur yüreğimin..
Sen istersen sevgimi..
Emin ol verecektir odaların en güzelini.

Yok istemem dersen anlar seni..
Yine de belki bir gün gelirsin diye
Boş tutacaktır yerini..

Anlatabildim mi yüreğimin asiliğini?
Sevgi denilince dinlemez ne beni ne de bir bileni..

İstanbul – 2007