Hüzünlü sesimin
Hırıltılı nağmeleriyle sesleniyorum
Yüzüme kapıları çarpan aşkına,
Ve en derin mavilerimle bakıyorum
Karanlık yüzüne.
Aslında gözlerine bakmak isterdim de,
Onlar da alev saçıyor
Gönlümün kır çiçeklerine.

Keşkelerin katlettiği bir hayat
Bırakıyorum avuçlarına,
Gözyaşlarımla yazdığım
Bir mektuba iliştirip.
Okuyup da bana dönesin diye değil bu mektubum,
Seni ne kadar sevdiğimi
Benden son kez duyasın diye.