Aradığım cennet ne dinlediğim şarkılarda ne de gördüklerimde.
Çocukluğum hüzünlerim, sonsuzluğa terk edilmiş aşk kırıntıları var orada.
İstemediğim kadar ben varım orada.

Yılların yorgunluğu, uykusuz geceler ve boş telaşlar onlar yoklar.
Zaman da yok, benim sevdiğim çiçeklerle dolu kocaman bir tarla.
Bir ev, arkasında eteklerinde hiç erimeyen karlarıyla düş dağları.
Havada uçuşan sevgi bekçileri kelebekler, bir de ıhlamur kokusu.

Benim onu sevip onun beni sevmeyeceği sevgililerde yok.
Orada şiirlerin, şarkıların oyunların sonu yok.
İstediğim kadar çocuk, İstemediğim kadar özgürüm.

Bazen bulutların ötesinde bir gölge bazen de bir damla.
Kimsenin birbirini kırmadığı, acı saçmadığı bir cennet.
Benim cennetimde en çok sen varsın, gözlerin yüzün ellerimdeki ellerin.

Hiç eskimeyen giysiler, boyanmak zorunda olmayan ayakkabılar ve bana gülerek bakan aynalar.
Soğuk da yok orada, titreyen kalpler, uzak umutlar yitirilmiş hayaller de.
Bir düş değil yaşanan bu benim.
Sonu da yok sensizliği de.
Aşkım, sevmekle başladığım insanların maskesiz yüzlerinde ölümsüz orada.
Ölüm ne sana yakın ne de başkalarına.
Annem kardeşim dost bildiklerim, ben oradayım.