Ne ağaç dalından uzak
Ne de çiçek yaprağından
Ne toprak yağmuru bekler
Ne de filiz benim kadar

Yetim kalan gurbet elden
Ayrı düşen sıla yerden
Garip bülbül gonca gülden
Çile çekmez benim kadar

Neye gerek bunca acı
Ziyan oldu gençlik çağı
Aşık olup dertli sazı
Çalan olmaz benim kadar

Ne ben senden vazgeçerim
Ne de bu can cananından
Sevdiceğim seni inan
Seven olmaz benim kadar

İstanbul