Hayattan zevk almanın sırrını ben çakmışım;
Kuşanıp silahımı düelloya çıkmışım..

Ve hayata şöyle bir kısık gözle bakmışım,
Öyle korkutmuşum ki; ciğerini yakmışım!..

Melül melül gözüme kin gözlüğü takmışım,
ޞeytan öyle fısıldar; ben zaten atakmışım!..

Ve hemen adım adım ta dokuza çıkmışım,
Derken karnım zil çaldı, amma da acıkmışım!..

Yarım ekmek-peyniri boğazıma tıkmışım,
Cesaretim kaybolmuş, düellodan bıkmışım..

Henüz “on”u demeden rakamları yıkmışım,
Hayat bıkmış usanmış, canını çok sıkmışım..

Güya hayata göre korkak bir sırıkmışım!
(Galeyana getirir), hem de pısırıkmışım!..

Anında tepem atmış, silahımı çekmişim;
Bütün mermilerimi gövdesine ekmişim!..
…
Hayat hala ayakta!..ޞimdi hapı yutmuşum!..
Meğer hayat dostummuş, kendimi uyutmuşum…

Ocak 1994