Bugün yine derinden yaraladı beni yokluğun
Çünkü bugün, gözlerinin derinliğinde ilk kez
Boğulduğum yerden geçtim tesadüfen,
Biraz oturdum yine o bankta ve kokunu hissetmek istedim kendimce,
Lakin nafile bir istekti bu,
Ne kokun nede zerre kadar bir iz
Yoktu artık o parkta ve el ele oturduğumuz o bankta,
Seneler geçmiş olsada iki yabancı olalı,
Hatıralar geçmiyor insandan,
Sanırım sende buradan geçmiş sende aynı duygulara dalmışsındır.
Bazen tesadüfler insana acıda verebiliyor mutlulukda,
Fakat ben ikisini de hissetmedim,
Belki seni hala sevebilmem belkide yokluğuna
Çoktan alışmış olmamdı buna sebep,
Ama bugün o parkta ne sesin ne kokun ne de gözlerin vardı,
Anlıyorum ve seni sana bırakıp bana kalan
İzlerini kalbime gömüyorum,
Sarı bir sonbaharıydı bu parkın sen yanımda,
Nafile yazlar geldi geçti sen uzaklarda…