Rüzgarlarla uçuşan yanmış tutuşmuş bir aşkın külleridir bunlar.
Seher yeli ile havaya yağmurlarla toprağa karışan,
Bazen de kaldırım kenarlarından akıp giden duygular.
Üzerine hayal perdesi çekilmiş, o sessiz ama saf ruhlar,
gün gelir de sıkıştıkları bedenden ayrılırlarsa,
eğer gerçekten sonsuz sevgi varsa,
işte o zaman kalbimin derinliklerindeki,
o kıvılcım tekrar parlar.
Kirli bir vicdanın esiri oldum çoğu kez.
Korkularım bir duygudan ziyade, ölümüm oldu ellerinde.
Dersem ki; “Ay bu gece senin üzerine doğacak.”
anla ki güneşin kendisinden haber aldım,
zaten yoktu başka soracak.
Ben bir gülün dikeni olsam,
batardım mutlak eline yeter ki acımı anla.
Ben bir gülün dikeni olsam,
kıyamazdım elinden, akacak bir damla kana.