Saat gece
Saat bir suları
Yürüyorum
Üzerimdeki palto üşüyor
Ayak seslerim kalbiminkini bastırıyor
Daha biri bitmeden sigaramın
Yenisini yakmayı düşünmekteyim
Balıkçı bıçağıma yapışmışım
Titreyen elime inat
Korkmuyorum
Ölüm yakın
Ölüm muhakkak
Elimde yırtık bir resim
Yüzümde sahte bir gülümseme
İçimde veremli bir neşeyle
Son sözlerimi mırıldanmaktayım
“Ne vazgeçtim seni sevmekten
Ne sensizliğe alıştım”
Akıbet:
Muhakkak ölüm.