Alemlerin Efendisi’ne (S.A.V.)

Ey gönül tesellisi, yankısı güle vuran
Ey bin pare gönlümü ateşiyle kavuran

Sığındım dergahına bir Bedir seherinde
Erittim hicabımı leylin tenha yerinde

Beyza bir nur saçardın gökkubbenin yüzüne
Ben de düşmek isterim topraktaki izine

Ey yürekten fışkıran bahş-ı hayatın adı
Ey biricik sermayem, Ey gönlümün muradı

İdrakimdir peşinde gezip biçare düşen
Senin ismindir her dem leblerimden süzülen

Zümrüt kanatlarına ol sevdayı bindirdin
Mübarek ellerinle güneşe taç giydirdin

Ey elest-ü bezminde kapıldığım rüzigar
Ey yürek iklimimde güller kokan gülizar

Sana geldim tut elimden, Ey güllerin şebnemi
Nur ellerin koy gönlüme soğut ateş sinemi

Serinliğinle yanıp ateşinle susamak
Tek muradımdır canım sevgine layık olmak.