İşim başımdan aşkın
bugün evdeyim
çamaşır, yatak, yorgan
mutfak, odalar
derler ya evinin kadını…
ya masadaki akşamdan kalma paftalar!
kırk yılın bir başı işte… o da ne?
iki nokta üstüste
mesleği mimar
kulağa hoş gelseydi bari
konu doksana yüzyirmi bir ambar

sabah sabah hepsi bir tarafa
bir de yolunu şaşırmış şu şiir
artık nerelerde sürttüyse…
öyle perperişan toza bulanmış
dikilip durmasa ya tepemde.

İstanbul – Kasım 2004