Ne sevdalar attım içime…
Öyle yangın, öyle coşkun, öyle yoğun…
Ve hepsini attım…
Bir tek sen kaldın yüreğimde..
Sisli ve bulut sıcağında…
Bir sonraki bahara erteledim..
Yoğun sevdalarımı..
Bir tek sen varsın şimdi..
Köşe bucak sakladığım duygularımda…
Yağmurları tek başına yaşarken…
Buz ayazı kışlarda…
Ve rüzgar sana doğru eserken…
Sert ve koyu mavi akşamlarda..
Bir tek sen varsın şimdi..
Yoğun sevdalarımdan arta kalan..
Yalnızlığımın yanında, yalnızlığıma ortak olan sen…
Korktuğum gecelerde, yıldızları sayarken..
Korkumu yenmek adına…
Ve buğulu cama ismini yazarken..
Unuttum geçmiş sevdalarımı artık..
Bir tek sen varsın şimdi..
Buğudaki isminin damlaları akarken…
Yüreğin akıyor, yüreğimin sığlarına…
Sımsıcak ve haresiz…
İsyankar artık yüreğim..
Başka sevdalara…
Bir tek sen varsın şimdi..
Bir tek sen…

Antalya – Temmuz 2004