Her sözcüye düğüm atmış bir el içimde
Sıçrayıp düşmüyorlar şiire
Kırk el çözüyorum, uçun diyorum
Olmuyor
Suç dolanır kalemin günahsız keçisine.

Başım yastığa gelmesi
Uykusuzluğa yumulur gözlerim
Kurcalar dünya beni
Dağı ovaya indirip bir gecede
Ovayı dağa taşırım of demeden.

Aklımın düşmediği darlık kalmaz
Paranoyak dudağı uzanırken gövdeme
ޞ harfi düşer şiirden, şüphelenirim
ޞairlik biraz da delilik mi ne.

Dört mevsimin bir gününü yaşamadığım gibi
Bir günde dört mevsime vuruyorum kendimi.

Nedensizliğim yalandır
Her solukta yedi kıta taşırım
Dil ucumda buz dağları yontarım
Düşüremem şiirin ateşini, pişer közüne
Pişsin
Canı cehennemine.

Elimi sokmadığım ateş kalmaz
Yüzümü yatırmadığım düş
Paralanırım
Yedi levin acılardan tadarım
Bir yıldızda sevişirim tanrıyla
Ay karanlığında, günahsallar
Dört dönerim, ey şiirin sancılanmış sancısı
Korkunç kıvranma
Perendesi uçuruma çekilen düşüm
Çılgınlığın alt yazılı geçiştirmesi olmaz
Gel de bırak yakamı
ޞiir
Bir bilinmez aşkına.