Penceredeyim,
İki gözüm iki pencere,
Perdesi aralanmış yalnızlığın.
Yağmur yağacak birazdan biliyorum,
Çünkü ayrılıklar hep ıslaktır,
ve ıslanacak ayaklarım,
Su üstünde yürümeyi de öğrenirim,
Biliyorum.

Gittiğinde,
Ayrı bir kılığa girerim.
Kalbim yokuş aşağı atmaya başlar,
İntiharlar kuşanır bütün duygularım.
Hiçbir şair süsleyemez ölümümü
ve hangi ressam çizebilir,
açık kalan gözlerimi.

Parmaklarım titremeli olur,
Üşürüm.
Düşerim düşlerimin en uç noktasından.

Aynı elde iki parmak,
Hangi eldivende karşılaşır bilmiyorum.

Bir sigara daha,
İliştirir beynim.
Ayrılmakta olan iki parmağın
Arasına.

Bu duman
Bu sigara
Giden yol mudur?
Giden duman mı?

Penceremde bir duman
Yol gibi duman
Bulut olur atlar uçurumdan.

Bir yol daha gider bu uçurumdan

Bu yol nereye gider?
Bu sigara
Bu duman
Bu yolcu…

İstanbul – 01.12.2007