BUОU GÖZLÜ, SERVİ BOYLUM (SARICAKAYA-27.01.2011)

Buğu gözlü, servi boylum;

Ap-ansızın çıka-geldi.

Gamzeleri oylum-oylum;

Çakmak-çakmak çaka-geldi.

Yelek giymiş ipek çuha,

Gümüş kemer  ateş baha..

Sanki çölde serin vaha;

ޞalvar ağın çeke-geldi..

Kirpiği ok, yay gibi kaş;

Yüreğime saldı ataş.

Göz pınardan kan dolu yaş;

ޞıpır-şıpır aka-geldi.

Düş mü gördüm; ya da hayal?

Pullu mendil, yazması al.

Seken; âhû, ceren,  maral;

Yanık bağrı yaka-geldi.

Dedi: “Oğlan; yavuklum var.”

Bir yüreğe ikilik dar..

Benden sana olamaz yar..

Hane vîrân, yıka-geldi.

Dallı Mustafa’yım, daldım.

“Höst de gönül!” Dedim, kaldım.

Hayalimi yele saldım.

Dili, hicran  eke-geldi..

                   Mustafa SUNA

Sarıcakaya İmam-Hatip Lisesi Meslek Dersleri Öğretmeni/Eskişehir