Bugün buluşmayalım
Dışarıda yağmur var.
Üstüm başım sırılsıklam.
Üstelik günlerdir eve de gitmedim
Gözlerim çöktü
Dişlerim sarardı sigaradan.
Orda burda dağıldım günlerdir.
İçimden bir şeyler bıraktım,
Gittiğim her yerde.
Bugün buluşmayalım
Beni böyle yarım görme.

Sen gittiğinden beri,
Yatağımızda yatamadım.
Daha çok özlüyorum seni, evde kaldığımda.
Hiçbir şeyin yerini değiştirmedim
Sen varmışsın gibi.

Bir tarafım tutuklu kaldı hatırana.
Hep dönüşünü bekliyorum,
Aynı bakışı saklı tutarak gözlerimde.
Arada bir, boğulup sokağa atıyorum kendimi.
Sonra üç gün, beş gün dönmüyorum.
Daha az acı çekiyorum
Seni tanımayan insanlar arasında.
Yeni yüzler çiziyorum, duvarlara
Sana benziyorlar ay ışığı vurduğunda.
Başka kadınlara şarkılar yazıyorum
Her gün yeni hayatlara kucak açıyorum.

Sabah nerde uyandığımı bilmiyorum.
Gömleğimin yakasında bir ruj lekesi.
Dudağının izi kalmış da, adı kalmamış belleğimde.
Seni unuttuğumu sanırsın besbelli.
Yalan değil, ben her gece, seninle yattım.
Ben, bütün sevdaları, sen diye tattım…

Yine de yorgunum.
Her adımda ağırlaşan hayatın,
Nasıl bir şey olduğunu sorma bana.
Sen, benim bir yarım
Aşka dair tarafım
Gidişinle haklı mı çıkacaksın?
Beni bu kırık halimle mi anacaksın?

Hala bir yerim varken yüreğinde
Bugün buluşmayalım.
Beni böyle yarım görme…

Beyazıt – 23.11.1999