gülümsüyorsun,
ve bakıyorsun
gülümseyen dudaklarımdan adının sesi çınlıyor kulaklarımda

kamçılanan yüreğimden sevgiler boşalıyor
ve kalamıyorum
artık kendi halimde,
kendi yalnızlığımda

vızıldıyor beynim
sulu gözlerim,
doluyorum,
boşalıyorum
kokunu duyuyorum, sarılıyorum arta kalan yalnızlığıma

sırtımı döndüğümde duvara,
kopamıyorum ardımda bıraktıklarımdan

gülümseyen dudakların ve kokun
hırçın dalgalara salıyor bedenimi

kalabilsem,
ben olsam yine,
anlayabilsem
görebilsem kendimi,
işte o zaman;
uzun yollardan geri dönerim,
gelirim
aynı yere,
aynı sana geri gelirim
bulurum aynı seni
bulursun aynı beni
buluruz aynı bizi.

hayır;
bulamayız hiçbir zaman aynı şeyi
dokunulmamış bulamazsın beni
cıva gibidir düşüncelerim, düşlerim
aynı ben gitti,
gitti,
gitti…

03.09.2003