kımıl kımıl bir yılan el imdat!
ey emektar, ey durmaz gönül
kanını koparan yarla dolu hatırat
feryat figan parçalan üzül!

hiçbir söz dönülmez değil
aşka kandım bunu gördüm
halâ açmamış bir gül
bakışından indiğim tebessüm

bülbülünün kanatları yara
atarım kendimi istemem eğil,
kırmızı goncadan kara toprağa
sona erer tahammül!